#5 De dankbaarheid van een schuldenaar

Welkom bij de podcast Spiegelverhalen, een podcast van stichting Follow the Wind waarin

ik, Mirjam Vogelzang, samen met Rombert Veenstra in gesprek ga over de gelijkenissen van Jezus

en de lessen die we daaruit kunnen leren.

Aflevering 5, De dankbaarheid van een schuldenaar.

Mirjam, ik heb een vraag jou, welke rol speelt dankbaarheid in jouw leven?

Dankbaarheid.

Dankbaarheid.

Dankbaarheid is iets wat ik soms heel erg lastig vind om te hebben of te doen.

Heb je of doe je dankbaarheid?

Dat weet ik niet.

Nee, dankbaarheid is wel iets waar ik me steeds bewust van probeer te zijn, maar ik merk ook

dat het heel vaak een makkelijk weg ebt, dat ik dan om me heen kijk en denk, ik ben ontevreden

over dit.

Of er, nou ja, als je in je huis kijkt als een voorbeeld, moet het opgeruimd worden,

of we hebben wel een heel kleine tuin, dat je eigenlijk een beetje de dingen gaat zien en

benoemen heel makkelijk, die misschien niet zo positief zijn, dus dan zit je niet in je

dankbaarheid.

Dus als ik heel eerlijk ben, is dat wel een worsteling.

Maar je bent er wel bewust van?

Ik ben er wel bewust van.

Dat is grappig.

Ik probeer me ook wel vaak om te draaien en te denken, nou hier, dank u dat ik een tuin

heb.

Nou ja, zoveel spullen dat er blijkbaar rommel kan zijn in ons huis, nou ja, goed, ik maak

er nu een beetje grapje van, maar ja, die rol ongeveer.

Nou, als je mij de vraag zou stellen, dankbaarheid, ik zat erover na te denken, ik ga hem jou stellen,

maar ik zou het niet zo goed weten en dan, ik moet er echt over nadenken.

Echt, wat gemeen!

Ja, omdat...

Je stelt mij een vraag waar je het antwoord zelf niet goed op weet.

Nou, ik weet het antwoord wel, ik ben het wel, het speelt ook wel een rol in mijn leven,

alleen ik hoor jou zeggen, je bent je er bewust van.

En ik ben minder bewust van mijn dankbaarheid, ben het wel, ik uitdoe het ook wel, alleen

ik dacht van, ik hoor jou veel bewusterd zeggen dan dat het bij mij...

Ja.

Maar goed, het is het kernwoord in de gelijkenis die we vandaag gaan bekijken, en daar zullen

we straks op terugkomen, ook over dit bewustzijn daarvan of niet, maar dat heeft te maken met,

we hebben al heel wat verhaallijnen van Lucas gehad, even zien dat Jezus daar het koninkrijk

van God brengen, hij bracht het nieuwe verbond, en dan door de bergrede zegt hij van, het is

een nieuwe manier van leven, die verandert jullie leven compleet, en dan zie je heel erg

die botsingen, dat zien we steeds ontstaan tussen de oude manier en de nieuwe manier,

Farizieeërs die daar moeite mee hadden, mensen die niet snapten wat Jezus nou precies bedoelde,

en dat blijft mij herhalen, de komende tijd zal het ook steeds terugkeren, en ook nu

weer zie je dat het daarom gaat, de complete transformatie van het leven, en het grappige

is, de laatste twee gelijkenissen zegt Lucas eigenlijk dat Jezus zei, wie me hoort en doet,

die gaat daar vanuit leven, vanuit de koninkrijk van God, nieuwe verbond, en als je het niet

altijd begrijpt, neem geen aanstoot aan, maar volg het, ontdek het, maak het eigen, hou

het vast, en die spanning die bouwt zich steeds opnieuw op, plopt steeds weer op, en ook

nu in de context die we gaan bekijken komt hij ook terug, Jezus heeft omgaan met mensen

die dus de wet niet uitleefden, die luisterden meer naar de aanbod die je had, en dan zegt

Farizieeërs, ja je bent een veelvraat, dronkaard, dat je met zulke mensen omgaat, nou en dat

gevoel, die spanning die we de afgelopen afleveringen, die nemen we ook mee naar de context van deze,

dat zou ik niet graag willen bekijken, de gelijkenissen van deze vinden we alleen in het Lucas

vergelen, een andere zagen we dat hij soms ook in Matthäus of Markus stond, maar deze

staat echt alleen in Lucas, dus we hebben eigenlijk één context, dat is Lucas, en hij wordt geschreven

gelijk naar de vergelijkenis van de passieve kinderen, dus er is niet echt een overgang,

die gelijkenis is afgesloten en dan zie je dat Lucas gelijk verder gaat, en dan komt

er al heel snel deze gelijkenis, en om de context goed te begrijpen zijn er twee personen

die een rol spelen, waardoor Jezus een gelijkenis ook gaat vertellen, en die twee wil ik met

je gaan bekijken, en zou wil je voorlezen, Lucas 7 en 36, ja, een van de Farizieeërs nodigde

hem uit voor de maaltijd, en toen hij uit huis van de Farizieeërs was binnengegaan, ging

hij aan tafel aanliggen, ja, nou hier hebben de eerste persoon een Farizieeër, ja, Jezus

wordt uitgenodigd om bij hem een maaltijd te eten, en verderop ontdekken we dat deze Farizieeër

Simon heet, ja, en we hadden het al eerder over gehad, bij Farizieeërs denken we gelijk

aan een hele negatieve groep mensen tegenover Jezus, nou je had dus de echt, de ultra rechtsen

die heel negatief waren, het oude houden we vast, Jezus willen we niks mee te maken hebben,

reageerde ook heel hard op hem, oordeelde over hem, daar is Simon geen onderdeel van,

want je had ook een andere groep, die waren wel kritisch op hem, maar die stonden meer

open, die luisterden nog wel naar hem, vonden het ook nog wel interessant wat Jezus zei,

dat zie je ook dat hij soms gesprek met heeft, is hij tot de Farizieeërs zijn waarschuwen voor

Herodes, dus er was ook een groep die open was en Simon zou daar ondervallen, want hij

nodigt Jezus uit, ja precies, het is wel duidelijk in het verhaal, je ziet dat hij hem uitnodigd

om te ontdekken wie is die Jezus, ja, en het checken van, ja klopt het wat over hem gezegd

zijn verwachtingen rondom Jezus die opgebouwd worden klopt dat wel, en dat is de eerste persoon

die we dus hier tegenkomen, en nou Simon die maakte maaltijd staat er en dan moeten we even zien,

deze maaltijden werden altijd op een binnenplaats van huis gehouden, dus dat was een gemakkelijke

toegankelijke plek, oh oké, mensen van de weg konden de binnenplaats wel zien, dus ze zagen ook

wel dat daar mensen uitgenodigd werden enzo, dit soort maaltijden waren wel altijd bedoeld,

waar belangrijke gasten aanwezig waren bij de Farizieeërs, een beetje te laten zien dan ook wie

er bij je aan tafel zit of, Farizieeërs hadden gewoon wel een status natuurlijk, ze gingen ook met

belangrijke mensen van het dorp om, dat zullen ook gewoon vrienden zijn geweest die elkaar ontmoeten,

maar als zo'n Farizieeërs een maaltijd hield of een belangrijke persoon was het wel een plek dat je

wist daar komen de mensen, de burgemeesters, een soort netwerk maaltijd ook, en als je daar

uitgenodigd was had je ook wel een verbindenis met elkaar, dus als mensen dingen wilden regelen

kwamen mensen weleens van buiten af, kijken wie zijn er aanwezig, wie heb ik eventueel nodig om nog

wat te vragen, of je ziet ook de bedelaars in die tijd ook wel bij die maaltijd kwamen, dit waren

de rijken misschien, oh ja kan ik er wat halen, kan ik er wat krijgen, ja dus het is niet vreemd dat

er op een gegeven moment een vrouw aankomt, alleen zien we heel duidelijk dat het heel normaal was

met mensen, alleen Simon echt niet blij is met deze vrouw, dat is de tweede persoon die we gaan bekijken

dat is Lucas 7 vers 37 en 38 zien we dat. Een vrouw die in de stad bekend stond als zondares had

gehoord dat hij bij de Farizieeër thuis zou eten en ze ging naar het huis met een albaste flesje met

geurige olie, ze ging achter Jezus staan aan het voeteneinde van het aanlichtbed, ze hulde en zijn

voeten werden nat door haar tranen, ze droogte ze met haar haar, kuste ze en vreef ze in met olie.

Ja, nou komt dus een persoon aangelopen wat niet gek was, maar dus in de beschrijving zie je wel

dat het een beladen persoon is, het is heel grappig de beschrijving van Lucas laat niet weten wat ze

nou gedaan heeft, maar als je verder opleest word je even weten dat hij met hoeren omging en ja dus

de kans is groot ook als je ziet hoe ze over haar kijken en de tijd gezien dat deze vrouw over het

bed heeft gedeeld met meer mensen, een mannen of een prostituee is, daarom ook wordt gezegd dat

Jezus met hen omging want Jezus zo ver als die laat haar toe, maar het is wel duidelijk de Farizieeër

wilde echt niet met deze vrouw gezien worden, totaal niet welkom en die vrouw die hier komt die

zal die spanning ook ervaren hebben in haar hart, als ze zeker ook een prostituee was dan als ze

zeker wel geweten hebben dat ze hier niet welkom was, een maaltijd als deze zou ze ook eigens niet

zo snel heen gaan want of ze zou constant bespot worden veroordeeld worden misschien ook wel echt

weggestuurd worden vernederd worden en maar haar drijf om te komen was Jezus, ze wist dat Jezus

hier aanwezig was en daarom komt ze met een flesje geurig olie en dat is wel heel uniek heel bijzonder

dat ze dat doet. Het is de vraag wel alleen van hoe komt het nou dat ze zo onder de indruk van

Jezus is. Wat ze dit zelfs doet. Ja dat weten we niet, ik kan me voorstellen dat ze Jezus ergens

ooit gezien heeft in het dorp of in de omgeving dus zijn woorden of de daden van gods barmhartigheid

die ze daarin zag haar geraakt hebben hoe zij hoe hij omging met zondag met mensen die hetzelfde

hadden meegemaakt dat dat ze geraakt was door zijn liefde. Ja zoiets had geweest moeten zijn. Ja en

misschien had Jezus ook op het moment oogcontact met haar gehad of haar aangesproken iets tegen haar

gezegd. Iets persoonlijks. Ja dat ze in tegenstelling tot de Farizieeërs is aandacht iemand die haar zag ja

dat is heel goed mogelijk dat weten we niet maar ik wil het wel gewoon meenemen want zoiets moet het

wel geweest zijn. Ja en zijn liefde moet haar geraakt hebben haar schuld tegenover god had door

Jezus benadering haar niet weggejaagd als Farizieeërs. Dus bij dat andere Farizieeërs ontdekt het hey wat ik heb

gedaan dat jaagt me weg bij de mensen die God vertegenwoordigen maar bij Jezus zien we dat dat

juist niet zo is. Nee precies het omgekeerde. Ja tegenoverstel en dan komt ze bij hem en dan

zie je dus dat zijn hart had moed gegeven om ondanks die spanning die er was waar ze niet

gezien werd wel naar hem toe te gaan. Ja. En dat is het hele unieke van wat hier gebeurt volgens mij

en dan begint ze te huilen de tranen vallen op zijn voeten en dan gaat ze haar voeten drogen en die

kussen ze en dat was echt een teken van grote eerbieten die ze had. Als ze iemands voeten kust ja.

Ze aanbid hem hier echt. Hoe reageerde de andere? Als het zo atypisch was dat zij binnenkwam in deze

situatie nog eens een keer zich zo gedroeg eigenlijk en zoveel eerbied aan Jezus toonde. Dat is een

interessante vraag want we zien het wel van Simon straks, daar gaan we naar kijken, maar kijk het huilen van

die vrouw moet wel aangrijpend zijn geweest. Ze open haar hart helemaal. Ik heb hem ook afgevraagd

zouden haar emoties mij ook geraakt hebben als ik daar zat. Of zou ik me aan deze vrouw gestoord hebben

op dat moment? Wat kom je nou doen? Ik weet niet wat ik had gedaan. Ik dacht ze er wel niet te wezen,

zullen mensen me wel gedacht hebben misschien. Het gaat hier om Simon, het is zijn maaltijd,

Jezus is hier, wat kom jij doen? Ik denk dat ze er meer achter naar gekeken. Dat zou ook heel

goed kunnen. Maar het is wel duidelijk bij Simon dat hij zijn hart verhard tegenover haar. Zijn

hart werd gedreven door de wet als Farizieeër en zonder het vaderhart van God. En die mensen die

dus de wet toepassen zonder het vaderhart van God te bij betrekken, die kijken alleen naar andere

mensen om te zien of ze verkeerde dingen doen. Dat was het probleem van de Farizieeërs, de wet, de regel.

En doordat die Farizieeërs niet meer met het vaderhart van God kijken, zien ze de vrouw ook niet.

Ze zien niet wie is deze vrouw en ze zien ook niet hoe kijkt God naar deze vrouw. Wat is

het? Het vaderhart, die betrekken ze er niet bij. Dus het blijft een statische regel. Ze zien eigenlijk

alleen de veroordeling dan of de hoer. Ja precies, de zonde. En daar willen we niks mee te maken.

Ik zeg het een beetje lomp maar, zo reageren ze wel. En ze verliezen, dat zie je ook bij

Farizieeërs, daardoor het besef dat ze zelf ook fouten maken. Want ze zitten alleen maar te

kijken van, wat doe jij hier? En niet, wat is onze overeenkomst misschien? Het besef van fouten. Dat

zien we dus ook dit bij Simon gebeuren in Lucas 7, vest 39 en 40. "Toen de Farizieeër die hem had

uitgenodigd dit zag, zei hij bij zichzelf, als hij een profeet was, zou hij weten wie de vrouw is die

hem aanraakt, dat ze een zonderes is. Maar Jezus zei tegen Simon, Simon ik heb je iets te zeggen,

meester spreek, zei hij. Simon maakte eigenlijk direct een keuze, hij ziet het gebeuren vanuit die

Farizieeërse gedachtegoed. Hij beoordeelt Jezus op het feit van, hij zou een profeet eventueel kunnen

zijn, maar in die tijd is het niet zo. Hij beoordeelt of eigenlijk veroordeelt hij Jezus dus ook.

Direct, want hij snapt niet wat Jezus kwam doen en als hij een profeet was dan wist hij wel welke

vrouw dit was en dan keurde hij het af. Eén ding is duidelijk, Jezus is een kletsmajoor. Ja,

dit is geen echte. We hoeven geen verwachting van hem te hebben. Nou, een hele duidelijke harde lijn en

hij klopt ook, de conclusie is Simon, Jezus was geen profeet, Jezus was de messias. Dat is wel heel

wat anders en die kenden wel echt de uitwerkelijke harten van de mensen, daarom reageert hij ook zo.

En het mooie vind ik dat hij direct als Simon ook laat merken dat hij het verschil zag tussen

de vrouw die hierbij komt omdat hij open voor haar staat, voor Jezus staat en na hem luistert en bij

hem wil zijn en Simon die Jezus uitnodigd zonder echt zijn hart te willen verbinden. Meer als netwerk

bijeenkomst, om dat te verrijken of zo. Ja en daarmee laat hij ook zien dat hij wel degelijk meer

was dan Simon dacht en dat zien we en dat is de reden waarom hij uiteindelijk dus de gelijkenis

aan Simon vertelt. Hij zegt ik heb je wat te vertellen en dan komt de gelijkenis. Die lezen we in

Lucas 7 vers 41 tot 43. Er was eens een geldschieter die twee schuldenaars had. De één was een 500

denarii schuldig, de ander 50. Omdat ze het geld niet konden terugbetalen, schuld hij beide

hun schuld kwijt. Wie van de twee zal hem de meeste liefde betonen? Simon antwoorde, ik

veronderstel degene aan wie hij het grootste bedrag heeft kwijtgeschoelden. Hij zei tegen hem dat is

juist geoordeeld. Ja dat is een hele duidelijke gelijkenis. Jij verstelt er zijn twee schuldenaar

even 50 penningen, ander 500 penningen. Ik heb het omgerekend. Het gaat hier dus om een schuld van

4.000 euro en 40.000 euro. Dat is nog een groot verschil. Ja inderdaad. Beide mannen staan dus in

schuld bij dezelfde man die hun geld geleend had. Maar beide mannen zijn niet in staat om het bedrag

te betalen. En dan zegt de schuldeiser als je in die tijd je schuld niet kon betalen waren echt

medogeloos. Geen genade. Volgens mij werd je slaaf gemaakt vaak toch? Ja dat soort dingen werden toegepast. Je dochter of zoon? Ja en die weet ik niet. Maar er was geen ruimte voor van wat er in deze gelijkenis gebeurt. Je ziet wat Jezus vertelt is echt heel uniek. De schuldeiser kent genade. Hij schrolt het is kwijt want hij zegt jullie zijn niet in tijd om het te betalen. Dus die schuld die je hebt, ik haal de schuld aan.

Ik haal hem van je af. En dat is dus eigenlijk in deze context, dat was echt onmogelijk als iemand schuld

had. En dan zegt Jezus toch doet deze man het omdat hij wist dat het niet kon. En dan die twee schuldenaars

hebben natuurlijk heel erg Simon en de zonnige vrouw. Simon die de wet probeerde uit te leven dus

kleinere schuld misschien had. Hij had een schuld. Ja precies. En de vrouw die misschien dan wel veel

schuld had, had ook een schuld maar werd het net zo goed kwijtgescholden. En dan ik denk dat Simon heel

snel wel goed begreep wat hier gebeurde natuurlijk. Dus de reactie van Simon vind ik ook wel grappig.

Ik denk dat hij misschien ook een beetje boos zo ja nou je veronderstelt diegene met een groot

bedrag. Ja en het was een confronterende gelijkenis voor hem op dit moment. Zou Simon dit ook op

zichzelf betrokken hebben? Zou hij zichzelf gezien hebben als diegene die die 50 denarii dan schuldig was?

Ja dat is een goede vraag. Ik denk dat hij vanuit zijn grondgedachte misschien wel de twee rollen

herkende. De vrouw en hij. Maar dat het een natuurlijke verhaal bevestigt dat de vrouw

een grote schuld had. En we zien dat Jezus deze gelijkenis daarna aan hem uitlegt en hem ook

vertelt waarom hij deze gelijkenis vertelt. En dan komt dan vindt het natuurlijk een confrontatie

voor Simon plaats. Dat zien we in Lucas 7 vers 44 tot 47. Toen draaide hij zich op naar de vrouw en vroeg

aan Simon zie je deze vrouw? Ik ben in jouw huis te gast en je hebt me geen water voor mijn voeten

gegeven maar zij heeft met haar tranen mijn voeten nat gemaakt en ze met haar haar afgedroogd. Je hebt

me niet begroet met een kus maar zij heeft sinds ze hier binnen binnen kwam onophoudelijk mijn voeten

gekust. Je hebt mijn hoofd niet met olie ingeverven maar zij heeft met geurige olie mijn voeten

ingeverven. Daarom zeg ik je haar zonden zijn haar vergeven al waren het er velen want ze heeft heel

veel liefde betoond. Maar wie weinig wordt vergeven betoont ook weinig liefde. Ja Jezus doel was niet

die van Simon die Farizieeërde had. Jezus was om mensen te komen om ze te redden in het leven

en koninkrijk van God te geven, de genade te geven en om zo het koninkrijk te brengen. En daarom was

hij ook geen profeet die oordeel van God aankondigde of wees waar fouten zaten en bekeering. Nee hij was

de beloofde messias die het nieuwe verbond zou brengen. Simon die keek eigenlijk alleen maar

met verwachtte daarom ook een profeet die de wet scherp meer was gezegd. Die gelijke oordeel zou

uitspreken. Ja die is dus alleen maar bezig met het veroordelen van de mensen om zich heen om het

koninkrijk te brengen, om die principes strak te houden en wie daar niet aan doet af te keuren en

zo. En daarom ziet hij zijn eigen tekortkoningen ook helemaal niet meer zoals je zei. Hij miste

daardoor ook eigenlijk wie Jezus totaal was en voor hem kon zijn. Hij besefte dat hij zelf ook

daardoor niet meer dat hij eigenlijk gnaden nodig had want hij was eigenlijk heel dankbaar met wie hij

zelf was waarschijnlijk. Ja hij was wel lekker bezig waarschijnlijk. Ja en je ziet dus dat het zijn

levenshouding helemaal beïnvloedt van die manier van kijken en dat hij heel onverschillig daarom ook

tegenover Jezus komst was want eigenlijk zat hij in die man nodig. Ah ja Jezus is niet zo zeer

nodig om hem te redden van de fout in zijn leven. En dat zie je dus ook dat Jezus door de koele

manier waarop je hem op ontvangen hebt. Het was normaal gebruikelijk dus zegt Jezus om met een kus

iemand te begroeten, de voeten te verzorgen en Jezus zegt jij hebt er mij niet op die manier

ontvangen. Jezus was misschien heel druk bezig alle belangrijke gasten te ontvangen. Ja precies ja zo

lijkt het. Ja ik zie hem ook misschien wel heel tevreden rondgekeken hebben hoe alle gasten

belangrijk is en Jezus mocht misschien al dankbaar zijn dat hij uitgenodigd was. Ja het was misschien

een soort van de introducee of zo in zijn ogen. Het was in ieder geval hij was niet heel erg gefocust

op hij was niet bewust van de grote kwijt schelden die aanwezig was in zijn leven. En daarom zegt

Jezus ook tegen Simon in deze vrouw die besefte het wel zij weet wie ik ben zij ziet echt wat ik

haar kan bieden en daardoor reageert ze ook zo. Daardoor komt ze ook met die dankbaarheid en

daardoor komt deze emotie ook bij de los. Omdat zij beseft dat ik die Messias ben die haar de liefde

van God weergeeft die haar verbindt met wat zij al haar hele leven gezocht heeft. En Jezus' woorden

hadden dus niet echt echt denk ik een doel om hem te berispen. Zo van Simon kijk nou wat ben jij heel

fout bezig. Maar meer om zijn ogen te open van kijk eens wat hier gebeurt het koninkrijk komt. Maar

als je niet ziet wie ik ben en wat ik je wil geven dan ga je missen. En dit verklaart ook waarom de

Farizieeër het koninkrijk mist en de vrouw het wel ontvangt die vergeving. Want het is heel duidelijk

wat hier gebeurt is dat Simon die het koninkrijk wilde uitleven met de wet en dat verlangde daar

ook helemaal ingeburgerd was, ontvangt het niet. En de vrouw waarvan men dacht nou die zou nooit

kunnen ontvangen die ontvangt het, doordat ze ziet wie Jezus is en daar ook dankbaar voor is dat

hij dat komt brengen. Simon is eigenlijk niet eens dankbaar dat Jezus bij hem aanwezig is want hij

heeft hem niet eens echt ontvangen of zo blij dat je er bent. Andere gasten wel, maar Jezus niet.

Hij test hem en dat zie ook gebeuren want in Lucas 7 vers 48 tot 50 lezen we het volgende.

Toen zei hij tegen haar u zonde zijn u vergeven. Zijn tafelgenoten dachten bij zichzelf wie is

hij dat hij zelfs zonder vergeeft. Hij zei tegen de vrouw uw geloof heeft u gered ga in vrede.

De vrouw die geen enkele moeite had gedaan om de wet uit te leven die werd de zonde vergeven en het

koninkrijk gegeven en de man die er alles aan had gedaan die de oplossing hoe kunnen we met

door de wet de koninkrijk uitleven. Zij wordt het gegeven. Hij geeft het haar letterlijk op dit

moment en dat komt omdat in haar hart 1 Johannes 4 vers 18 tot 19 heeft plaatsgevonden. De liefde laat

geen ruimte voor angst. Volmaakte liefde sluit angst uit want angst veronderstelt straf. In iemand

die angst kent is de liefde geen werkelijkheid geworden. Wij hebben lief omdat God ons het

eerst heeft liefde gehad. Jezus had ons eerst liefde mensen die heeft die liefde aan die vrouw

gegeven en daardoor ervaart die vrouw geen angst meer geen oordeel meer. Die volmaakte liefde sluit

die angst uit en daarom komt ze bij hem komt ze bij God de vader en het koninkrijk terecht en

in haar is volmaakte liefde werkelijkheid geworden en bij Simon zie je dus dat dat niet het geval is

want die is nog steeds eigen bang voor het oordeel omdat hij de volmaakte liefde van God in Jezus niet

ziet. Dus ook die vrouw heeft geen geloofbeleidendis gedaan deze manier maar het is de dankbaarheid die

zij toont de aanbidding die ze geeft dat is een uiting van haar geloof en het laat zien dat dat

geloof ook uitgedrukt door onze liefde voor Jezus onze dankbaarheid richting hem en Simon

blijft onveranderd omdat hij zich geen reden voor dankbaarheid naar Jezus kent ook daarom niet van

hem ontvangt wat hij ook net zo goed nodig had en anders dan de vrouw is hij niet eens dankbaar

voor Jezus en stoot hij hem eigenlijk af. Ik vind het ook geweldig dat gasten ook aan de tafel zeggen

wat gebeurt hier? Wie is hij? Wie vind ik ook bijzonder. Ze blijven zich afvragen dus herkennen

hem niet. Nee maar ze herkennen wel dat het koninkrijk hier vormgeeft. Dat de beloften van

profetie vervuld worden want ze zeggen wel van hoe kan het wat hier gebeurt. Ze zijn aan de ene kant

verwonderd van God kan toch alleen zonder vergeven maar toch voerden ze dat de verbondenheid met

God hier weer hersteld wordt die ze zelf verlangen. Dus het is enorm verwarrend voor ze en ik denk dat

dat ook wat Jezus hier Simon ook wil laten zien van de manier door de wet zo na te streven. Uiteindelijk

wil ik je helpen waar je zelf nog zo na verlangt en leer van deze vrouw die het wel gevonden heeft.

Welke conclusie kunnen we trekken uit deze gelijkenis, uit dit verhaal? Nou ik denk wanneer

wij gnaden los laten, ons alleen dus focus op de wet, dus die nieuwe wijnzaken of niet, zullen we

Jezus ook minder eer geven voor wat we van hem ontvangen hebben, ook minder dankbaar worden. En

door de wet zijn we vooral gericht op wat we zelf hebben gedaan, wat we in ons met zelf gepresteerd

hebben. Dat we mogen leren van we mogen gefocust blijven op de denk ik de genade die we ontvangen

hebben. Vooral bezig zijn met wat er in God's hart leefde en wat Jezus voor ons gedaan heeft dat de

baas van ons geloofde waardoor dankbaarheid en aanbidding ook tot leven komt. Die is dan niet

gericht meer op ons eigen prestaties maar op de genade van God. Dat hij voor ons gedaan heeft. Ja,

dat is wat de vrouw doet en wat Simon niet komt waardoor hij ook niet een ontmoeting heeft met de

goedheid van God en dat wat Jezus gaf, omdat hij dankbaar was vooral voor zijn eigen prestaties.

Ik vind het zelf een heel mooi verhaal, een hele mooie gelijkenis ook, omdat er zoveel gebeurt. Maar

als je gewoon naar je eigen leven kijkt, er zijn meerdere personen. De vrouw die zich

bewust is heel dankbaar is. Simon die Jezus onderzoekt en nog niet echt proeft waarom

je dankbaar kan zijn zeg maar. Deze mensen komen ook in onze kerk tegen, in onze samenkomsten

denk ik. In welke houding herken jij misschien het meeste die van Simon stort aan de vrouw die heel

dankbaar is of denk je van nou ik herken me momenteel wel heel erg in die vrouw of misschien wel een

aanwezige gast die denkt van wat gebeurt hier allemaal. Ja dat vind ik wel een confronterende

vraag. Ik moet denk ik wel concluderen dat ik Simon heel goed snap. Wat we het in het begin al

over hadden, ik ben wel vaak bezig met ik mag dankbaar zijn maar ik moet mezelf heel vaak er aan

herinneren dat ik toch echt heel erg afhankelijk ben of helemaal afhankelijk van de genade van Jezus en

dus heel vaak ook dankbaar voor te zijn. Maar het is wel makkelijk om, of makkelijk, ik betrap me

zelf er vaak op dat ik dat ik niet zo genadigd kijk naar naar anderen en daarmee bezig ben. Dus

als je in een dienst zit je merkt dat mensen enorm geraakt worden of zo, of uiting geven op een

manier. Er zit wel een opgaande lijn in. Ik denk vroeger, nou ja toen kon ik me echt irriteren dan

was het dan vond ik het bijna niet te houden zeg maar soms in een in een dienst als iemand dan

begon te huilen iemand van de aanbieding dacht ja zing gewoon je liedje. Of nou ja als mensen heel

uitbundig aan het vlaggen waren of nou ja allemaal dat soort uitingen. Ja daar was ik vooral daarmee

bezig. Ja. Hou je een beetje aan de... Ja doe even normaal. Ja het is echt heel erg wat ik nu eigenlijk zeg maar dat was wel hoe ik het ervond. Ik vond het overdreven. Ja. Maar ik heb inmiddels wel geleerd dat vooral iets zegt inderdaad over over over mijzelf.

Ik vind het interessant je zegt namelijk van dat was vroeger van de waar is dat dan veranderd of en wat is

er dan veranderd zeg maar. Een paar afleveringen geleden vertelde ik dat Jezus me echt weer

vastgegrepen heeft en daarin veranderde dat en dat had er mee te maken dat ik in aanraking kwam met zijn

liefde voor mij. Ja. En zijn genade voor mij en dat maakte ik dat ik dat ik ineens en dat was echt een

verandering ineens dat ik weer een keer naar de kerk ging. Ik was heel lang niet geweest en het was een

kerk waarin uitbundig gevlagd werd en gejoeld en nou weet ik wat er allemaal gedaan werd waar ik

normaal echt bijna het onmogelijk vond om in die dienst te blijven zitten. Dat ik nu dacht ik dacht

eigenlijk niks meer over ik genoot gewoon van Gods liefde. Ja. En dat vond ik echt opvallend. Dus

dat dat dat is me wel bijgebleven maar dat had alles te maken met mijn besef wat Jezus voor mij

betekende. Ja je snapte de dankbaarheid nu. Ik snapte de dankbaarheid. De emotie. Ja. Ja die dankbaarheid

ja precies die dankbaarheid voor zijn liefde zijn genade dat maakte dat ik helemaal niet meer

bezig was met hoe dat er voor anderen dan uitzag. Nee. Nee ik snap wel wat je wil ik herken ook wel

van periodes in mijn leven van daar ik dacht van ik weet niet waarom jij er nou zo staat te dansen.

Dansen ook vooral. Oh ja jij bent dansen? Ja want ik ben geen danser van natuur van en dat ik dus

stond te kijken van waarom zei je. Waarom zei je dat in hemelsnaam? Ja. En mensen heel uitgebreid

en ja ik stoorde me de in die zin aan. Ik denk nog niet eens dat ze deden maar het niet begrijpen of

zo. Ja. En dat uiteen ik misschien naar van doe normaal maar de confrontatie met dat ik niet

begreep waarom je nou zo daar zo zo uitbundig zou staan dansen terwijl theologisch David deed

het er heel normaal uiting. Iets in onderhemd toch ofzo? Niet per se koninklijk gekleed volgens mij.

Die ging helemaal los ja. Dus dat kreeg ik dan verstandelijk wel in de neer en toch voelde ik in

mijn hart een botsing, de wrijving van doe dit niet. En dat was meer denk ik ook confrontatie met de

eigen worsteling daarmee. Zo van niet begrijpen en daardoor werd ik zelf ook geconforteerd van

met het gemist ervan misschien. En toen later toen ik ook meer het vaderhart van God begreep

en ook besef meer ook van mijn eigen tekortkoming. Dus in het nieuwe verbond weer meer terugkwam.

Ja. Dus ook meer zoals die vrouw ervoer van ik kan er ook niks aan doen. Het is ook enkel genade dat

ik weer vanuit Koninkrijk moet leven. Ja. En de liefde van God heb leer kennen. En toen toen dat ik

ben nog van nature niet echt een danser maar ik ben wel in beweging gekomen. Ik stel me nu echt voor.

Als je echt door die dienst heen danst. En kinderen helpen daar ook bij. De laatste tijd wordt het nog

groter om hun dat ook te leren. Maar dat komt wel omdat je het zelf ook meer die vreugde meer

kent en de dankbaarheid er ook voor. Dus begrijp ik goed dat jij vooral in je huiskamer misschien met

je kinderen aan het dansen bent of doe je dat dan ook echt in de diensten? Nou kijk ze zijn van

nature doen we het veel thuis. Dat vind ik wel leuk. Maar ik neem ze wel bewust mee in de kerk. Het is niet

dat ik nou een extreem tango sta te doen. Maar de vrijheid leer tijdens de dienst dat te doen. En

zelf er heel erg van geniet. Dus het geeft mij ook hulp om het te doen. Maar ik wil ze wel leren van

we vieren feest omdat we Jezus dankbaar zijn om wat ontvangen hebben. En de kerk een plek is om daarvan te

genieten en vrijer te zijn. Dus als jij nu wil dansen gaan we dat doen. En ondertussen motiveert het mij

ook toch konden te doen natuurlijk. En ken jij dat ook? Die vrijheid op te zoeken van... Ja ik link

hem denk ik heel vaak ook wel aan een stukje hoe nederig ben ik nog naar naar Jezus toe. Dus dat

vind ik ook wel mooi in het verhaal als je kijkt naar wat ze doet. Zo huilen dat ze alleen haar

tranen nodig heeft om iemands voeten te wassen. Dan sta je echt flink te huilen, je haren gebruikt en

iemands voeten kust. Ik vraag me nou bijvoorbeeld in zo'n dienst dat ze mensen dansen en ik denk dan

wel eens durf ik dat dan ook nog te doen. Durf ik dan zeg maar mijn trots bijvoorbeeld af te leggen om

gewoon voor Jezus te gaan dansen of iets alleen voor hem te doen. Ik denk dat ik dat vaak ook nog

wel lastig vind om dan me daar overheen te zetten. Dus dan ben ik ook meer bezig met de mensen om me heen

zeg maar hoe die daar misschien naar kijken dan Jezus en gewoon hem dankbaar zijn en daar eigenlijk

alles voor af willen leggen en gewoon daar voor willen gaan. Ja is dat dan ook onbewust toch nog

van verdoe ik wel aan als ik dit nu toelaat dus in die genade stap en de emotie de ruimte geeft die

bij het nieuwe verbond uit wordt. Oh maar dan ga ik misschien niet aan de verwachting van de mensen

om me heen voldoende die er onbewust misschien toch door liturgie of weet ik veel is. Dat denk

ik. Ja dat dat toch uiteindelijk nog steeds wat ik herken nog. Ja dat dat altijd wel een beetje

doorheen speelt. Ja. Eigenlijk denk ik als we dit verhaal zo lezen dan zou ik willen zijn zoals die

vrouw. Maakt niet uit wie er allemaal zit. Blijkbaar zit daar soort van de top van die stad misschien wel

die allemaal uitgenodigd is door Simon en Jezus mag daar dan ook maar zij denkt gewoon Jezus zit

daar ik ga gewoon en ik gooi alles eruit. Ja. En ik gebruik mijn haren want ik heb geen weet ik geen

handdoek of en nou ja we hebben het nog niet eens over die olie hele kostbare olie gehad maar die

gooit zich gewoon over zijn voeten uit. Ja. Weet je gewoon nou ja een beetje. De meest waardevolle wat

ze had nam ze mee om hem te eren. Ja. Dus dat je zeg maar dat gevoel parkeert van maakt niet uit

wat wat mensen van me denken. Ik ga ik ga voor Jezus en dat daar doe ik gewoon alles voor. Ja. Ja dat

zou ik wel meer willen doen. Ja. Ja dat dat kunst is denk ik ik herken dat heel erg dat je ook dat

voelt en toch die sociale druk die ontstaat van dit zijn we niet zo gewend. Ja ik was laatst met

vrienden van mij naar een latino gemeenschap en dat zat ik tussen. Zo is de latino cultuur natuurlijk

veel uitbundiger. Maar er staat ook een vrouw die was ook heel erg kerstviering en heel erg vanuit

de emotie in een hoek. Zo die latino cultuur natuurlijk emotie groot is maar heel erg te huilen.

Ja ik merkte dat ik zit hier als simon. Ja. En dat ik dacht van ja maar zij had echt lak aan alles. Ze

tranen en biefelde maar ze schreeuwde ook gewoon uit in die zin. En toen voelde ik me even van die

vrijheid die jullie ervaren hier. Dat ben ik toch wel heel jaloers op. Ja. Dat is een heel mooie

ervaring om van te leren. In mijn dagelijks leven merk ik wel van dit. Ik ben het ook meer gewend om

het thuis toe te laten. Daar lukt het me eerder om daar te komen. In je binnenkamer. Ja. En daar

vindt het ook plaats. En dat is ook mooi om zo. Herken je dat ook? Dat je thuis. Ja ik ga in

het dienst niet dansen maar kan thuis wel dansen ja. Ja. Ja dat is dat ja. En dan kunnen die

waterlanders ook wat makkelijker komen. Ja dat herken ik wel ja. Laten we afsluiten met de

bemoediging. Ja ik heb een mooie tekst uit Filipense 4 vers 6 tot 7. Wees over niets bezorgd maar

vraag God wat u nodig hebt en dank hem in alle uw gebeden. Dan zal de vrede van God die alle

verstand erboven gaat uw hart en gedachten in Christus Jezus bewaren. Ja volgens mij is deze

tekst alles wat er ook in het verhaal gebeurt. En hij kan ook op twee manieren toegepast worden

voor mij. In de eerste van deze tekst is het nieuw verbond. Ik weet niet of de context er per se

over gaat maar als je hem vanuit die leest. Wees over niets bezorgd van als je wat je ook gedaan

hebt als die vrouw. Maar vraag God wat u nodig hebt. Vragen om zijn genade wat je nodig hebt. En

dank hem in alle gebeden. Dus dank hem daarvoor dat je dat ontvangen hebt. Dan zal de vrede van God die

ons verstand erboven gaat die we niet kennen. De liefde de verbondheid met hem. Onze hart en

gedachten. Dus van elk oordeel op ons hart of in ons denken. Bewaren blijven in Christus. En ik denk

van aan de ene kant gaat het daarover dat we altijd mogen danken van dat. En dan zou dat nieuwe verbond

bewaren we daarom. Bewaken we daarmee ook. Dat we steeds weer daar bewust van blijven. Die ook alle

verstand erboven gaat. Ja alle verstand erboven. Ja mooi he. Ja dus ook ik dacht van als ik dankbaar

blijf dan zou ik misschien ook dansen op een manier zoals ik nog nooit gedacht had. Precies. Of emotie

daardoor krijgen. Liefde voor je is die ik nooit dacht te kunnen ontvangen of zo. Eigen maken. Maar

ik geloof ook dat het ook gewoon heel praktisch is. Dankbaarheid dat je hem ook breder kan trekken.

Wees over niet bezorgd. Dat ze bezorgd zijn over dingen. Focus meer op de zorgen. Kan dat misschien

ook groter zijn dan God worden op een gegeven moment. Maar dat deze tekst ook omgeven. Geef geef die

zorg aan God. Vraag hem wat je nodig hebt. En dank hem ook voor dat je die relatie kent. Dat

hij die vader voor je wil zijn. En dan zal die vrede. Dus de rust. Maar vrede is ook een

shalom in bij het Hebreeuws. Dus ook de zorg die God gaf dat we wat we nodig hadden ontvingen.

Die alle verstand erboven gaat. Zullen we ook ontvangen. Maar ook de zekerheid daarvan onze

gedachten weer beschermen. Dus ik denk van ja. Minder focus op voldoe ik aan de eisen of gaat

alles niet lukken. Nee dank u wel dat u dat ik door uw genade voldoe aan alle eisen. Dank u wel

dat u in alle omstandigheden daardoor ook voor mij zorgt dat ik mag leven vanuit verbonden

heb met u. En dat is een beleidiging van ons geloof. En ik vond deze tekst heel mooi. Voor mij

zeggen wat er in de gelijkheid plaatsvindt. En ons helpen om wat Jezus daarmee wil leren ook

eigen te maken. Ja precies.

Wil jij ook leren leven als een volwassen kind van God en een daadkrachtig dienaar van koning

Jezus. Ga dan naar www.followthewind.nl en geef je snel op voor een van onze trainingen of

nodig ons als kerk uit om onderwijs te komen geven. Blijf ook op de hoogte van onze nieuwe

podcast afleveringen, trainingen en andere activiteiten door ons te volgen op onze socials.