Welkom bij de podcast Spiegelverhalen, een podcast van stichting Follow the Wind waarin
�Download transcript (.srt)
0:00
0:06
0:12
0:14
0:17
0:23
0:25
0:30
0:31
0:36
0:39
0:41
0:43
0:44
0:51
0:54
0:56
1:03
1:07
1:10
1:12
1:20
1:21
1:22
1:23
1:24
1:27
1:28
1:34
1:35
1:37
1:38
1:39
1:40
1:41
1:42
1:47
1:48
1:56
1:57
1:58
2:02
2:05
2:09
2:12
2:13
2:14
2:15
2:20
2:23
2:24
2:26
2:29
2:35
2:36
2:37
2:41
2:47
2:48
2:49
2:50
2:56
3:00
3:02
3:08
3:11
3:18
3:19
3:21
3:28
3:35
3:40
3:41
3:42
3:47
3:51
3:52
3:57
4:02
4:07
4:10
4:11
4:15
4:19
4:21
4:25
4:26
4:29
4:34
4:40
4:44
4:51
4:53
4:58
5:03
5:04
5:08
5:10
5:12
5:13
5:15
5:17
5:18
5:23
5:24
5:28
5:34
5:37
5:42
5:45
5:50
5:51
5:54
5:59
6:02
6:07
6:10
6:12
6:17
6:20
6:25
6:27
6:31
6:36
6:37
6:42
6:48
6:53
6:54
6:57
7:02
7:06
7:09
7:10
7:15
7:18
7:22
7:23
7:27
7:28
7:32
7:35
7:40
7:44
7:49
7:50
7:55
8:00
8:05
8:10
8:15
8:18
8:23
8:24
8:29
8:31
8:34
8:36
8:44
8:47
8:50
8:51
8:57
8:58
8:59
9:00
9:01
9:02
9:09
9:15
9:22
9:28
9:29
9:33
9:35
9:39
9:42
9:44
9:51
9:54
9:55
9:59
10:04
10:07
10:08
10:12
10:17
10:20
10:25
10:26
10:27
10:32
10:39
10:43
10:49
10:53
10:56
11:00
11:07
11:08
11:12
11:17
11:18
11:19
11:24
11:31
11:34
11:35
11:40
11:43
11:46
11:50
11:57
12:01
12:04
12:10
12:16
12:22
12:27
12:29
12:34
12:39
12:46
12:53
12:57
13:02
13:07
13:12
13:13
13:14
13:15
13:21
13:24
13:30
13:31
13:35
13:36
13:37
13:43
13:44
13:45
13:46
13:52
13:56
14:01
14:05
14:07
14:09
14:13
14:14
14:24
14:27
14:32
14:37
14:43
14:46
14:51
14:52
15:01
15:05
15:09
15:10
15:17
15:24
15:25
15:29
15:33
15:39
15:46
15:53
15:58
15:59
16:05
16:09
16:14
16:18
16:19
16:26
16:34
16:39
16:45
16:46
16:50
16:51
16:57
17:03
17:10
17:12
17:18
17:20
17:25
17:28
17:30
17:38
17:40
17:45
17:49
17:50
17:54
17:56
18:01
18:02
18:07
18:13
18:18
18:23
18:31
18:35
18:40
18:41
18:42
18:43
18:44
18:50
18:51
18:54
18:56
18:59
19:05
19:11
19:12
19:17
19:21
19:23
19:29
19:30
19:31
19:34
19:37
19:40
19:41
19:45
19:50
19:52
19:57
19:58
19:59
20:00
20:06
20:12
20:18
20:19
20:25
20:26
20:32
20:33
20:38
20:39
20:50
20:51
20:53
20:54
20:57
20:59
21:04
21:11
21:15
21:21
21:23
21:24
21:26
21:27
21:28
21:29
21:35
21:37
21:43
21:48
21:53
21:56
22:02
22:03
22:07
22:11
22:16
22:17
22:20
22:21
22:27
22:32
22:38
22:43
22:49
22:55
22:56
23:00
23:07
23:13
23:18
23:24
23:29
23:37
23:38
23:45
23:48
23:53
23:58
24:01
24:05
24:10
24:17
24:25
24:30
24:34
24:37
24:43
24:48
24:54
25:00
25:05
25:13
25:19
25:22
25:27
25:34
25:40
25:45
25:51
25:56
26:05
26:13
26:17
26:25
26:32
26:39
26:44
26:50
26:53
27:00
27:03
27:10
27:15
27:22
27:26
27:32
27:36
27:40
27:45
27:50
27:56
28:02
28:08
28:13
28:20
28:25
28:29
28:33
28:38
28:43
28:48
28:53
28:58
29:04
29:12
29:16
29:19
29:25
29:29
29:33
29:35
29:41
29:47
29:51
29:56
29:57
30:02
30:09
30:13
30:17
30:21
30:23
30:27
30:32
30:33
30:38
30:45
30:51
30:54
31:00
31:01
31:07
31:11
31:12
31:13
31:20
31:21
31:26
31:27
31:32
31:40
31:46
31:47
31:56
31:59
32:03
32:11
32:15
32:18
32:24
32:27
32:31
32:37
32:39
32:44
32:45
32:51
32:55
33:01
33:06
33:07
33:17
33:18
33:23
33:25
33:30
ik, Mirjam Vogelzang, samen met Rombert Veenstra in gesprek ga over de gelijkenissen van Jezus
en de lessen die we daaruit kunnen leren.
Aflevering 1, met oude en nieuwe gescheiden houden.
Ja Mirjam, met oude en nieuwe gescheiden houden.
Ik heb een vraag jouw hè.
Met oude en nieuwe, dan vieren we altijd dat een nieuwjaar, oudjaar voorbij is, een nieuwjaar
begint.
En dan hebben we ook altijd de zogenaamde goede voornemens en daarmee willen we ons
leven verrijken door ons leven te veranderen en iets nieuws te beginnen.
Dat jaar wordt helemaal anders dan het vorige.
Ja, het gaat compleet anders worden.
Herken je dat?
Ik herken wel het idee nieuwe voornemens en ik herken vooral dat dat, nou, een paar dagen
later ben ik gewoon vergeten welke nieuwe voornemingskoop ik weer had.
Dat is een beetje hoe het bij mij werkt.
En ik ben ook wel iemand die me door het jaar heen heel veel voornemt, maar ook dan, nou
ja, dan eigenlijk verlies ik het heel snel weer.
Oké, wat had je dit jaar ook goede voornemens?
Weet je nog eentje?
Ik heb in ieder geval ergens in het jaar een goed voornemer gehad en dat was dat ik
zou gaan sporten.
Oké.
De klassieke eigenlijk.
De klassieke, ja.
Ik was echt drempelig en dat ik dacht, dan kan ik het thuis doen, dan hoef ik niet naar
de sportschool.
Nou, dat heeft, denk ik, nou, heb ik vijf weken volgehouden, dus voor mij nog best lang.
Oké.
En toen kreeg ik overal pijntjes en dingen en toen ben ik gestopt.
Toen weer gestopt.
Oké.
Ja, zo werkt dat dan een beetje.
Het sporten, ja.
Ja, nou ja, ik herken het.
Ik bedoel, ik heb ook elk jaar goede voornemens en sport heeft daar ook altijd eentje van.
Ja.
Nou ja, inderdaad, vaak loopt het vast omdat je, ja, het slombert, dus je stopt ermee.
Ja, life happens.
Ja.
Maar is er ook een goed voornemer in je leven geweest dat je zegt, hé, daar was, dat is
echt gelukt toen, of zo, in vergelijking met die mislukte?
Ik heb wel op een bepaald moment besloten dat ik elke ochtend vroeg op zou staan om
bijbel te gaan lezen en stille tijd hebben.
Oké.
En dat gaat nu al jaren goed.
Jaren goed.
Er zijn natuurlijk wel de breaks die er tussen zitten af en toe een paar dagen wat niet lukt.
En vakantie, op vakantie vind ik het altijd heel ingewikkeld, maar dat gaat wel heel lang
goed, ja.
En wat is dan het verschil waarom dat voornemen toen wel lukte?
Is er dan het verschil tussen het sport en deze?
Ja, omdat dit wel iets was wat me ingegeven werd door de Heilige Geest, denk ik.
Oké.
Ja.
Ja, maar ik merk gewoon bij mezelf, maar goede voornemens op het moment dat als ik
het echt wil, moet ik er ook echt voor kiezen en radicaal voor gaan, radicale stappen zetten.
Anders wordt het er niet.
Nee.
Dan blijft het er goed voor nemen.
En ik vind het leuk dit als voorbeeld te gebruiken, want daar gaat volgens mij de gelijkenis
die we nu gaan bekijken ook over, de radicale stappen om het oude achter te laten en het
nieuwe te beginnen.
En ja, als het goed is, wil ik daar nu met je naar gaan kijken, maar zoals we in de eerste
aflevering al zeiden, is daar eerst de context voor nodig.
Om die te bekijken van de eerste gelijkenis en eigenlijk is deze gelijkenis bestaat in
Lucas 5.
Hij staat ook in Matthëus en Marcus geschreven.
En het grappige is dat als je de context bekijkt van de gelijkenis, dat Lucas beschrijft vier
gebeurtenissen en dan komt de gelijkenis die we nu gaan bekijken en Matthëus en Marcus
beschrijven niet allemaal alle vier, maar allebei wel dezelfde voorgeschiedenis.
Ah ja, het komt eroverheen.
Ja, het komt eroverheen.
Dus we gaan Lucas die vier bekijken om te kijken wat gebeurde nou, waarom Jezus de gelijkenis
vertelde en dan zie je dus dat Marcus en Matthëus dat bevestigen.
Ja.
Het eerste wat er in de context gebeurt is dat Jezus heeft een ontmoeting met Petrus.
Jezus gaat de onderwijs geven aan een menigde, dan staat hij in het boek van Petrus onderwijs
te geven, heeft die toestemming voor gekregen, Petrus luistert daarna en dan gaan de mensen
weg en dan zegt Jezus 'Eh, Petrus kom, we gaan vissen.'
Midden op de dag.
En Petrus is helemaal verbaasd van 'Ja, dat doen we normaal niet hè.'
Maar het grappige is, hij luistert er wel naar, hij gaat er wel de uitnodiging in.
Ja, hij had ook al de hele nacht gevist, toch?
Ja, hij had al helemaal gevist en heel veel werk geleverd en hij had niks opgeleverd.
Geen resultaat.
Nee, en dan gaat hij vissen en dan krijgt hij de vangst van zijn leven.
Misschien wel de, ik ben ook een visser, de grootste karper, en hij is helemaal verbaasd.
En wat voor mij ziet gebeuren is dat hij een ontmoeting heeft met de goedheid van God en
de glorie van Jezus die hem zo'n overvloed geeft.
En dan zie je dat hij reageert van 'Deze goedheid, deze zegen verdien ik niet, want ik ben een
zonnig mens' zegt hij tegen Jezus.
En dan zegt Jezus tegen mij 'Ik vraag je, ga met me mee, volg me.'
En als je dan Petrus doet, hij laat alles achter zich en volgt Jezus, hij is gehoorzaam
aan de opdacht.
Nou, dat is het eerste wat er gebeurt en dan zie je dat Jezus verder gaat in Matthëus en
dan gaat hij naar Galilea.
Ja, Lucas had het over toch?
Ja, ja, Lucas.
Maar Matthëus is er misschien ook wel.
Ja, die beschrijft alleen, Matthëus beschrijft dit stukje, zeg maar.
Ah ja, precies.
In Matthëus zie je dat hij dan eerst nog naar Galilea gaat, dan bevrijdt die man allemaal
de demoon uit.
Nou, die mensen schrikken enorm van wat er gebeurt, dat koninkrijk van God daar, zo krachtig
en die sturen hem weer weg en dan komt hij in Capernaum en Lucas beschrijft dan van
wat er dan weer vier gebeurtenissen zijn.
En dan zien we dat eerst dat er een melaatse man naar Jezus wordt gebracht, want die komt
bij hem en die vraagt hem of hij hem wil genezen.
En deze melaatse man is heel bijzonder dat hij komt, omdat door besmettingsgevaar was
hij uit de gemeenschap.
Je bent echt een outcast, was je in die tijd, als Melaatse.
Klopt, hij werd echt buitengesloten van alles en zijn Melaatse was een beeld van zondigheid.
Dus de fariseeërs is een schriftgeleerde en had ook gezegd 'jij bent niet meer welkom in de
synagoog', want het feit dat je Melaatse bent betekent dat je een slecht mens bent, niet
functioneert naar onze waarden en normen, weggeweegd.
En dan komt Jezus er naartoe en wat doet hij?
Hij houdt zich totaal niet aan de traditie van die fariseeërs geleefd, hij raakt hem aan, hij
ontvangt hem, hij spreekt met hem en hij ontvangt genezing.
En dan zijn de fariseeërs heel erg wakzaam op hem, want deze man houdt zich niet aan de wetten
en de principes zoals zij hem bedacht hebben.
Deze is gevaarlijk voor het koninkrijk van God, die moeten we in de gaten houden.
Vervolgens komt 'vrienden', lezen we, met een verlamde man, er gebeurt eigenlijk precies
hetzelfde.
Want ook deze man, de verlamdheid was een beeld van zondigheid, fout, niet gefunctioneerd.
En dat heeft hij ook misschien al jaren gehoord, dat jij bent het beeld van een zondig mens.
En de vrienden, dat is heel mooi, die brengen hem bij Jezus, dat toont het geloof van die
mens.
Ze dachten, als wij hem bij Jezus brengen, zou Jezus doen wat hij kan.
Maar ik denk dat de man zelf het wel spannend gevonden heeft, want hij zou weer voor een
rabbi neergelegd worden, en waarschijnlijk, met zijn ervaring zou hij denk ik wel bang
zijn geweest, en het zou ook weer te horen krijgen hoe slecht ik ben.
Waarom doen ze me dit aan?
Ja, en je kan geen kant op denk ik, de verlamde man is wel eerder langs de weg hebben gelegen
en iedereen komt voorbij, maar dan word je in een keer midden in het meelichten neergezet.
En je hebt geen controle, dat moet heel spannend geweest zijn.
Absoluut.
En het mooie is dat je ziet dat Jezus de man kent en doorheeft wat volgens mij in zijn hart
leeft.
Want hij geeft hem het allereerste wat hij nodig heeft, en dat is gewoon Gods liefde,
door hem te zeggen van, je zonde zijn we vergeven.
Het is een hele aparte reactie, want ze komen voor een genezing, dan begint hij over dat.
Maar dat komt voor mij omdat die man gewoon nog nooit geliefd gevoeld heeft, gezien door
God, of geaccepteerd door God, en dan zegt Jezus tegen hem, maar God heeft je liefde in
je zonde zijn vergeven.
En die fariseeërs die denken, hoe kan je dat nou maar zeggen, ben jij God dan?
En dan zegt Jezus, wat is makkelijker te zeggen, geen sta op een wandel, of je zonde zijn vergeven.
En dan moeten de fariseeërs eigenlijk erkennen van, ja, beide is iets wat God kan doen.
En vervolgens, ken je het vooral waarschijnlijk wel, dan zegt Jezus sta op een wandel, daarmee
laat hij eigenlijk zien van, ik heb het gezag van God rustig op mijn leven, om namens God
tegen deze man te zeggen, je zonder zijn vergeven.
Nou, eigenlijk dezelfde botsingen, de wetten, de principes en het koninkrijk dat Jezus kan
brengen.
Vervolgens, hetzelfde moment, loopt Jezus dat huis uit, waar het heeft plaatsgevonden,
en komt hij bij Levi, de tollenaar.
Nou, en dat is nou precies hetzelfde.
Dat is trouwens echt hetzelfde moment, dat hij...
Ja, Lucas schrijft het achter elkaar door, en dan zie je dat hij Levi ziet, en je moet goed
begrijpen dat Levi een tollenaar was in dienst van de Romeinen.
Nou, als een Duitse... - De NSB'er eigenlijk, inderdaad, he?
Absoluut, ja.
Eigenlijk, zoals wij naar NSB'ers keken, keken zij naar de tollenaar.
Ja, echt verraders.
Ja.
En oneerlijk vaak, he?
Ja.
En dan zegt Jezus tegen, ik wil bij jou zijn.
Ik wil bij jou thuis zijn, en Levi heeft die ontmoeting, en ook daar zie je dat Jezus
naar hem toe gaat, hem ontmoet, en dat hij ook Levi besluit hem te volgen.
En daardoor krijgen de schuifverdelen er nog steeds meer hekel aan.
Ze zien Jezus als de grootste bedreiging, maar ze spreken hem niet direct aan, en dat
is heel interessant.
Ze weten ook niet zo goed wat ermee moet, en dan zegt ze tegen de disciples van, nou,
vinden jullie het normaal dat hij dan tussen al deze mensen zit?
Dus er wordt ook beschreven dat Jezus daar tussen een kring van uitstoot zat.
Mensen die niet... - Die niet erbij hoorden.
Niet meer bij afgekeurd waren.
Ja, en dan reageert Jezus daarmee met een gelijkenis.
Je reageert op de vraag die ze eigenlijk aan de disciples stellen.
Ja.
Dus de vraag van, vinden jullie het normaal dat hij omgaat met deze mensen?
En die eerste gelijkenis lezen we dan in Lucas 5, vers 30 tot 32.
Ja, en we pakken daar een klein stukje van Matthëus ook in mee, he?
Ja.
Maar Jezus antwoordde, gezonde mensen hebben geen dokter nodig, maar wie ziek is wel.
Overdenk eens goed wat dit wil zeggen, barmhartigheid wil ik, geen offers.
Ik ben niet gekomen om rechtvaardigen te roepen, maar zondaars.
Ik ben niet gekomen om rechtvaardigen te roepen, maar om zondaars aan te spoeren en een nieuw
leven te beginnen.
Ja.
Het is heel grappig dat in de context voor deze gelijkenis zie je dus constant de mensen
die zich onrijn voelden, niet waardevoelden, ook zo beoordeeld werden, die vinden Jezus en die
ontdekken het leven van Gods koninkrijk, en de fariseeërs en schriftgelieden die met
de wet probeerden uit te leven, vast te houden en te grijpen, en eigenlijk ook wel dachten
dat ze het leefden en dat ze best wel trots op hun was, op de manier hoe zij leefden,
dat ze Jezus missen in het koninkrijk.
En dat is voor mij wat Jezus hier ook gewoon zegt, van ik ben gekomen voor de mensen die
doorhebben dat ze niet voldoen aan de eisen van het koninkrijk van de wet, om die beter
te maken.
En dat zeg je, want ergens, denk ik, gezonde mensen hebben geen dokter nodig, en dat hij
dus gekomen is voor de mensen die ziek zijn, terwijl ook de fariseeërs en de schriftgeleerden
daar natuurlijk gewoon ondervielen.
Ja.
Eigenlijk heeft hij hier een groot commentaar op de schriftgeleerden, want hij zegt, jullie
denken gezond te zijn, zo verhouden jullie het me, dus op het moment dat jullie vast houden
aan die wet en denken dat jullie gezond zijn, dan heb je ook niks aan me, dan kun je niks
met me.
En ik ben juist gekomen voor hen die dat weten, om die een leven vanuit het koninkrijk van
God te geven, en gezond te maken.
Ik ben dus niet gekomen om een rechtvaardiger te roepen, want zij dachten door de wet rechtvaardig
te zijn, maar om zonder haar een nieuwe leven te geven.
En dat is dus ook de reden waarom hij tussen die mensen zat, want zij luisterden in die zin,
doordat ze bewust waren dat ze niet aan de wet voldeden, konden Jezus ook ontvangen
als hun messias en redder, zeg maar.
En dat zie je heel mooi uitgelegd hier in deze eerste gelijkenis van Jezus.
Diezelfde botsing zie je dan in de volgende gelijkenis die Jezus gaat vertellen terugkomen,
want blijkbaar was de dag waarop dit plaatsvond ook een dag van vaste, en dat zien we namelijk
door de reactie van de mensen die Jezus daar zien eten en feesten hier.
Dat lezen we in Lucas 5, vers 33.
Ze zeiden tegen hem, de leerlingen van Johannes vasten dikwijls, en zeggen in gebeden zoals
ook de leerlingen van de Fariseeën doen, maar die van u eten en drinken maar.
Ja, dus kennelijk was er een periode van vaste bezig, en ze zeggen aan de mensen, een commentaar
op Jezus van, maar waarom laat je eten en drinken terwijl we moeten vasten, we moeten toch op
dit moment Gods koninkrijk zoeken en voldoen meer aan de eisen, want het grappige was
dat Johannes had een vorm van vaste aan zijn disciples geleerd, en de Fariseeëns ook weer
een eigen invulling van het vaste, de Fariseeëns deden het zelfs twee keer per week, en zo goed
volledig zijn aan de eisen, terwijl God dat nergens van het volk verlangde, maar ze hadden
gewoon dat bedacht zo voldoenbaar.
Een soort van wet gemaakt.
Ja.
En dan zeggen ze, als je zo goed de waarheid weet, dat je zo'n goede leer, maar waarom
vast is en waarom zit je hier aan het feest te vieren.
Dat is wat hier weer plaatsvindt, die botsing, en dan reageert Jezus in Lucas 5 vers 34 op de
volgende manier op.
Jezus zei, 'U kunt toch niet verlangen dat de bruidovers gasten vasten zolang de bruidigom
bij hen is?'
Ja.
En hiermee geeft Jezus eigenlijk weer dat de mensen niet doorhebben wat hier plaatsvindt,
welke tijd aangebracht is.
Het gewicht van zijn komst.
Juist.
Want Hij zegt eigenlijk zo van, dit beeld gebruikt Jezus de bruid en de bruidigom heel
bewust, omdat in het Oude Testament het volk ook als God's bruid werd gezien.
En God de bruidigom die een nieuw verbond zou brengen, die weer samen zouden komen.
Maar ook omdat Johannes de Doper het Jezus ook zo aangekondigd had.
Dat lees je in Johannes 3, vers 29.
De bruidigom krijgt de bruid.
De vriend van de bruidigom staat te luisteren en is blij dat hij de stem van de bruidigom
hoort.
En de Johannes de Doper zegt van, ik als vriend zie dat de bruidigom komt, Jezus, ik zie hem komen
en ik zie dat hij zijn bruid ontmoet, dat die samen komen.
En mijn tijd is om een stap terug te doen, maar dat geeft hem vreugde.
En de eigenlijk zegt, Jezus, wat Johannes aankondigt, de Messias, ik zit hier en ik ben hier als
bruidigom en jullie als bruid, we komen samen, dit is een tijd om te vieren en niet meer
te vasten en te verlangen na die komst van mij.
Ik ben er en vier met mij wat hier nu plaatsvindt, dat vele beloften hier op dit moment vervuld
worden.
En dat vasten krijgt een andere dimensie bij Jezus, want het is niet dat hij het afschafft,
hij zegt in Lucas 5, vers 35 namelijk het volgende.
Maar er komt een dag dat de bruidigom bij hen wordt weggehaald en dan is het hun tijd
om te vasten.
In deze tijd gaat het niet meer zo dat de wet vervuld moet worden, ik ga dat nieuwe gebond,
ik ga die wet die God belooft te vervullen in jullie leven, dat vindt uw plaats, ontvang
dat.
En als ik dan straks echt ben, dat wisten zij nog niet, maar dat is in deze periode
tussen zijn hemelvaart en zijn wederkomst, dan is het een tijd dat jullie vasten, maar
dan krijgt het een andere focus, niet zozeer dat mijn komst, maar dan het verlangen van
mijn wederkomst en ook dat wat ik ga geven, de nieuwe verbond, om dat totaal te ontvangen.
En daarmee zegt hij ook uit, dat vaste teken van vroomheid, daar gaat het niet om, dat je
dat uit eigen kracht allemaal doet, het is mijn komst die het doet, die gaat het in jullie
leven vervullen.
En dan vertelt hij nog een derde gelijkenis om het punt nog wat duidelijker te maken
en dat leest hij in Lucas 5, 36 tot 39.
Hij vertelde hen ook een gelijkenis, niemand scheurt een lap van een nieuwe mantel om daarmee
een oude mantel te verstellen, want dan scheurt hij de nieuwe, terwijl de lap niet bij de oude
past.
Ja, en Jezus geeft hij me ergens aan zo van, ik ben die vervulling van het nieuwe verbond
wat komen zal, niet meer door de wet, maar door de genade van God en daarna zegt hij
niemand scheurt een lap, dus iets nieuws, om het oude daarmee te herstellen.
Dus in die tijd was kleren echt luxe, dus als er een gat in zat ging je een nieuwe mantel,
herstelde hij met iets ouds.
En Jezus draait het hier om en zegt niemand zorgt ervoor dat hij het oude herstelt met
iets nieuws.
Dus ik kom niet om de wet en jullie systeem nog mooier te maken, ik kom het om te vervangen.
En dat is de radicaalde switch die je ook duidelijk maakt aan de fariseeërs en de schriftgeleerden.
En ontvang die nieuwe mantel, ontvang een nieuw systeem, ontvang dat nieuwe verbond wat God
beloofd heeft en wat ik jullie kon brengen.
En waarom dat zo belangrijk is, legt hij daarna uit, want de gelijkenis gaat verder, in Lucas
vijf en 37 tot 38.
En niemand giet jonge wijn in oude leren zakken, want dan scheuren de zakken door de jonge wijn
en wordt de wijn verspeeld, terwijl de zakken verloren gaan.
Jonge wijn moet in nieuwe zakken worden gedaan.
Meestal hoor je precies wat Jezus ook zegt, hij zegt het is niet te combineren, het oude
verbond en het nieuwe verbond.
Want de oude wijnzakken, waar nieuwe wijn in gebeurt, daar is de rek uit.
Die oude zakken, die rekten niet meer en dat gistproces van wijn, dat trok zo'n oude zak
niet.
Dus dat wijn dat ging in beweging, dat ging leven, dat kwam tot leven, dat kwam smaak
en dan knalde zo'n zak uit elkaar.
Je zegt je echt een nieuwe wijnzak nodig om dat nieuwe wijn zijn werk te laten doen tot
smaak te laten komen.
Dat zegt hij ook en zo is het ook met jullie leven, je moet echt dat oude alles wat jullie
bedacht hebben, alles wat jullie zelf in elkaar geknutseld hebben, loslaten en dat nieuwe wat
ik breng, nieuwe verbond, toelaten zodat het koninkrijk dat tot leven gaat komen, vorm
gaat krijgen, ook staande blijft en tot leven kan komen in jullie leven.
En dat is ook die overgang die je hier duidelijk maakt en dat is een lastig proces.
Ja ik zit ook steeds te denken aan die fariseeën, ergens heb ik zo'n soort van medelijden met
ze als ik dit soort dingen hoor, want je denkt wat een uitdaging moet daar gelegen
hebben.
Voor hen ook.
Absoluut.
Jezus kwam ook voor hen.
Ze zetten zich natuurlijk vaak een beetje neer als de slechterikken in het spel, maar
hij kwam ook voor hen.
Dus zij moesten iets met deze boodschap, nee het leek maar heel lastig voor ze.
Ja absoluut, daar heb je ook een punt.
We zien ze ook vaak als slechte mensen, of vijanden of zo.
In wezen waren het ook vaak nogal goed bedoelde mensen die echt koninkrijk wilden leven, alleen
zo vast zaten in dat denken en eigen invulling daarvan, op eigen kracht, dat ze daarom zo
botsten met Jezus.
Jezus is wel scherp en duidelijk tegen ze, maar niet om ze altijd te veroordelen, tenzij
het haar hart echt niet zuiver was en de reden waarom ze dat deden.
Maar vaak denk ik ook om ze te helpen, om ze te zien.
Om dat te doorbreken heb je soms ook wel hele schurende en harde boodschap nodig om iets
te kunnen schudden.
Absoluut.
En dat legt hij ook heel mooi uit in Lucas 5 vers 39.
Ja, maar niemand die oude wijn gedronken heeft wil jongen.
Hij zegt immers, de oude wijn is goed.
Precies.
En hier komt het eigen, zegt hij ook, ik vind het heel mooi dat het over controle gaat.
Niemand die oude wijn gedronken heeft, iets wat je geproefd hebt, wat je kent, wat je gewend
bent, wat je eigen gemaakt hebt.
Maar ik geloof ook bij fariseeërs, doordat ze wisten wie ze waren daarin, wie ze voor
God waren.
Status.
Status, maar ook identiteit.
Wie ze tegenover God waren, wat ze in het koninkrijk van God voeren, hoe dat dan controle.
Niemand die dat kent, gaat naar, want de oude was toch zo goed, dat voelde zo veilig, zeker.
Het is het echt overgeven aan Jezus, aan de Heilige Geest die komen zelf en dat maakt
het lastig.
Het loslaten van het oude, waar je heel comfortabel in was waarschijnlijk, en in het nieuws eigen
maken.
En daarom is dit beschrijf voor mij de overstap van het oude naar het nieuwe verbond voor ons
eigen leven.
Zeker als het oude zo vertrouwen voelt, en de uitdaging die Jezus geeft om de nieuwste
stappen eigen te maken.
Dus het is echt een uitdaging voor de fariseeërs om uit de comfort zone te stappen, maar ook
voor ons.
Herken je dat in jouw eigen leven?
Absoluut.
Toen ik met deze gelijkenis bezig ging met het schrijven, toen dacht ik, hier ben ik
echt ook heel lang zelf mee geworsteld.
Dat komt omdat ik op de zonderscholen altijd onderwijs kreeg over hoe je zonden vergeven
werden door Jezus, en dan liet de juffrouw eens een zwart hart zien, en dit was jij allemaal
zonden gedaan, en dan kwam Jezus, en dan liet ze een rood hartje zien met het bloed van Jezus,
en die zorgde dan dat je weer een wit hartje kreeg, en dan was je weer kind van God, en
als je dan iets verkeerds deed, kwamen we weer zwart en stil.
Ah, dan kwam er een stipje op?
Ja, en dan zo langzaam werd het...
Dus het was niet meer smetteloos?
Juist.
En dan werd het hartje weer zwart.
En dan, ja, want je voldeed niet aan de eisen van, dus, en dan moest je weer...
Maar je moest een wat die standaard weer volhouden, zeg maar, was het idee dan?
Eigenlijk wel, want ze leerden mij eigenlijk daarmee van dat het bloed van Jezus niet zorgt
dat je een kind van God bleef, want elke keer als ik dat verkeerd deed, dan had ik zomaar
weer een zwart hart, en eigenlijk zie je daarmee dat wat de fariseeërs ook op eigen kracht,
moet je dan een kind van God blijven, en op eigen kracht moet je dan naar standaard
leven, om maar in dat koninkrijk, of kind van God te zijn, te kunnen leven.
Ja.
En het was echt goed bedoeld wat ze leerden, want dat klopte natuurlijk deels ook wel,
maar het effect was dat ik later heel erg steeds, elke keer als ik iets verkeerd deed, hoorde
ik dat zwarte stipje, en merkte ik van, oh ja, ik voldoen niet aan de eisen, ik voldoen
niet aan...
Ja, dat klopt, en dat zou ik ook mijn hele leven niet blijven doen.
Nee.
Dus ontdekte waar ik tegenaan liep, en ik ook in gebed tijdens onderwijs, het woord
gerechtigheid ook ontdekte, van Jezus kwam bij ons gerechtigheid geven, dat betekent Jezus kwam
omdat je zorgt dat je zelf voldoen aan de eisen, dat je een kind van God mag zijn door zijn
offer, en niet door de wet, het nieuwe verbond, je bent het, en nou mag je het leren uitleggen
in plaats van, je moet het worden, en toen ik dat ontdekte, toen zorgde er gewoon voor
dat, die liefde, die genade, daar durf je je wel aan over te geven.
Ja.
Maar hierin moest ik dus wel echt zelf ook de keuze maken om het oude verbond, dus wat
ik geleerd had, je moet proberen voldoen om een kind van God te zijn, los te laten, en
die nieuwe jas, die nieuwe mans aan te trekken, je moet niet aan de eisen voldoen om een
kind te zijn, nee, wees een kind, en leer nu de principes uit te leven.
De wet is niet opgegeven, die is goed, maar ga er gewoon met mij een leerproces aan in plaats
van een veroordelingsproces, dat is het oude en het nieuwe verbond, en op het moment dat
ik alleen maar het oude bleef vasthouden, ik moest echt dat loslaten, het oude en het
nieuwe opstaan.
En zie je dat dan nu nog steeds wel terug, dat je dat moet blijven doen, of was dat echt
een keerpunt waarin dat automatisch ging?
Het was wel een keerpunt waar de Heilige Geest iets liet zien, en me ook hielp, en toen
is er echt wat veranderd, maar dan is het leerproces daarna wel voor mezelf wel steeds
dat vasthouden, en ook daarin blijven voor kiezen.
Gewoon ook op het moment dat ik iets verkeerds heb gedaan, in mijn denken, ervaren van die
veroordeling, nee, dit is het oude, dit leg ik naast meneer, en ik ga gewoon verder met
waar ik aan het doen was, ik mag leren, ik ben een disciple, ik mag wel leren, maar ook
de aanklacht natuurlijk van het kwaad van de wet, dat meer inspiratie de wet werd in plaats
van dat het een document was die me steeds liet zien waar ik het niet aan voldeed.
Maar ken jij dit ook, heb jij ook zo'n moment gehad dat je die duidelijke scheiding
tussen het oude en het nieuwe verbond in één keer zag of ontdekte?
Nou ik heb niet zo'n duidelijk moment gehad als jij, maar het is wel zo geweest, ik ben
opgegroeid in een kerk, niet een hele strenge kerk, maar er was wel een moment waarop ik
in een keer besefte van ja, alles wat ik nu meegenomen heb, heb ik vooral geleerd door
mensen, en niet zozeer de God of de zijn woord, het waren eigenlijk de verhalen en wat mensen
daarmee deden, dus voor mij was het eigenlijk een heel lang proces waarin ik eigenlijk ook
heel lang God heb losgelaten omdat ik zo behoefte had om alleen maar te leren vanuit, om eigenlijk
alles af te leggen wat door mensen opgelegd was, of door mensen ingegeven, dus voor mij
was het eigenlijk meer een proces waarin ik eerst heel veel van de God ook losgelaten
heb en heel veel van wat ik geleerd had om tot die kern terug te komen, die kern was
God de vader, dat was ook het enige wat ik echt niet los kon laten in die periode,
en toen is er heel lang niks gebeurd tot het moment dat God me in één keer toch aansprak,
dat ik in één keer verlangen kreeg om bijbel te gaan lezen, om te gaan bidden, dus dat was
wel echt een duidelijk moment, waarin ik God echt vanuit zijn vaderhart echt leerde kennen,
dus niet meer vanuit traditie of vanuit hoe doen we het, twee keer per zondag naar de
kerk, geen ijsje kopen op zondag, dat soort details die je er eigenlijk helemaal niet naar
toe doet, veel meer terug naar wie is God en wie ben ik nu eigenlijk in zijn ogen, en ergens
denk ik dan raakt het dan aan wat we bespreken, ik denk het wel omdat het ook wel heel erg
ging over wat kunnen we er allemaal als mensen van maken, soms koppel wij er bijna een verdienmodel
aan, dat je op een bepaalde manier moet gedragen of doen, om inderdaad een soort van status
te bereiken, maar ik moet wel zeggen ik vind dit nog steeds heel erg lastig, dus dan heb
ik een hele periode gehad waarin ik me heel dicht bij God voelde en ook wist ik ben een
kind van God en dan merkte ik ook dat die aanklachten veel makkelijker van me afgeleden,
denk ik een soort van Teflon lagen ofzo, en van zo'n mooie whiteboard waar je dan iets
wat niet magnetisch is op te doen, dat donderd er gewoon vanaf, maar dat ik ook alweer de
switch ben gaan maken, ja maar ik wil nu echt een kind van God zijn en dan wil ik dingen
voor God doen, en dat maakt weer dat ik ook heel vaak wel weer in dat verdienmodel stap,
want dan kan je het ook, weet je als je dingen wil doen dan wil je het goed doen en dan kan
je het dus ook fout doen, ja dus het is elke keer een keuze om een discipline, om iets
nieuws eigen te maken, we moeten gedisciplineerd die jas blijven aan doen, die Jezus aanbiedt,
het nieuwe verbond, en daarop scherper blijven, want ik ben meer in een, kijk ze zeggen wel
ze in traditionele gemeentes waar de wet heel veel centraal staat is dit probleem, ja ik
ben in de Pinkstergemeente ook gegroeid, kan ook, en daar werd mij haast geleerd zonder
tong en taal kom je niet in de hemel, ja en daar was het zo ook, je moet aan bepalen,
ja moet wel deze uitwerking van de Heilige Geest in je leven zijn, wil jij iets voorstellen
eigenlijk, en dat is bij mij heel lang ook een last geweest in die zin van, ja ik spreek
nog niet in tongen, doe ik het wel goed, doe ik het wel goed, doe ik wel aan dat, het kan
op zoveel manieren alles wat maar zeg maar voor de acceptatie van een geliefd kind van
God zijn, alles wat daarvoor komt om dat te bereiken, gaat hierover, is niet meer het
nieuwe verbond, dus het kan op zoveel manieren kan dit in je leven een vorm krijgen, heel
veel mensen die lopen hier tegenaan denk ik, nou en dat is wel grappig want jij zegt traditionele
kerk daar ben ik opgegroeid en daarna ben ik veel meer naar, nou ja de Evangelische gemeente
en dat soort dingen gegaan, waar ik vervolgens ontdekte dat het eigenlijk op een iets ander
maniertje precies hetzelfde ook gebeurt, want je vindt met elkaar weer maniertjes, je
doet dingen op een bepaalde manier met elkaar en daar maak je een soort van gewoonte en wetmatigheden
weer van, als je niet uitkijkt, ja en dat komt omdat het vertrouwen waar we controle
over hebben, dat we het op eigen kracht kunnen doen, dat we het steeds weer kunnen verdienen
of dan betekent het nog steeds dat je de liefde van een nieuwe verbond en de genade nog steeds
niet ten volle eigen hebt gemaakt of op aangeklaagd wordt en dat is ook dat het kwaad ook steeds
je weer terug wil duwen naar dat oude, het Satan heeft alles aan om jou zeg maar steeds
op eigen kracht te laten werken, want dan zul je de volheid van het koninkrijk nooit
eigen maken en ja daar heeft het ook mee te maken.
Het is eigenlijk zo dat, als ik jou ook zo hoor dan is dat eigenlijk de sleutel om steeds
weer terug te gaan naar wie je identiteit, wie ben ik, ik ben een geliefd kind van God,
op het moment dat je dat bij jezelf bemerkt, er zit weer een zwart stipje of ik ben een
zwarte stip op een ander aan het plakken.
Ja en hoe ben ik dat geworden, niet uit eigen kracht, maar puur door genade, door de gift
van Jezus, door het werk van de Heilige Geest en wat de fariseeërs allemaal niet ontvingen
omdat ze dachten, ja ik wil dat zelf doen.
We sluiten elke aflevering ook af met een bemoediging, welke bemoediging wil jij de luisteraars
meegeven Rombert?
Nou ik wil ze bemoedigen om hun leven echt te kijken van hey wanneer ik het nieuwe en
het oude verbond, om daar hun leven weer te spiegelen en daarvoor nog meer radicale keuze
te maken omdat ze in hun leven het oude verbond af te sluiten en in een nieuw verbond gaat
leven en Romeinen 8 vers 3 en 4 beschrijft dat heel mooi.
Waartoe de wet niet in staat was, machteloos als hij was door de menselijke natuur, dat
heeft God tot stand gebracht.
Vanwege de zonde heeft hij zijn eigen zoon als mens in het zondege bestaan gestuurd.
Zo heeft hij in dit bestaan met de zonde afgerekend, opdat in ons wordt vobracht wat de wet van
ons eist.
Ons leven wordt immers niet langer beheerst door onze eigen natuur, maar door de geest.
Deze tekst beschrijft in één klap de conclusie van Jezus schrijkenis.
Omdat ons doel is te leven als volwassen kinderen van God in daadkrachtige dinaren en zegt Paulus
is heel duidelijk de wet zelf was machteloos.
Hij kon ons laten zien wat het leven inhoudt and had, hij kon het confronteren ermee, maar
hij kan het niet uitwerken.
En neem nou een houtsnijder, die kan van zichzelf heel goed zijn in houtsnij, hij kan
een geweldige reedschap hebben, maar als hij verrot hout heeft kan hij geen prachtig beeld
maken.
En dat is eigenlijk de wet.
Hij is goed van zichzelf, hij kan je de vormen laten zien, maar hij kan het niet in ons
bewerken.
En Paul zegt hier ook zo, dat komt niet doordat die wet niet goed maakt, maar gewoon door ons,
wij zijn machteloos.
En gelukkig heeft God daarom in gebracht, hij heeft ingegrepen, hij heeft gezorgd dat in
ons door dat als we Jezus aannemen, als onze redder, als we ons laten bekeeren, een nieuw
leven instappen, dan zorgt hij ervoor dat je een nieuw mens bent die mag leren leven naar
die principes.
Dan ben je niet meer dat rot hout, maar gewoon nieuw hout, waar hij, de Heilige Geest, die
wet wel in ons leven kan vormgeven, zodat je daarna gaat leven.
En dat is het verschil tussen het oude en het nieuwe, en dan wil ik mensen ook mee bemoedigen
zo van, elke veroordeling op jou mag ophouden, en je mag gewoon in die ontspannenheid van,
wij zijn de nieuwe mensen, wij zijn kinderen van God, dat de Heilige Geest gaat naar dat
volwassen en mooier en mooier en mooier gaan maken.
En ja, daarmee wil ik mensen ook aanmoedigen en bemoedigen van, want wij worden niet meer
beheerst door onze eigen natuur, we doen het niet meer op eigen kracht, we willen die standaard
niet meer bereiken om elkaar te werken, maar door de Geest die ons daarin leidt.
En die leiding, die Heilige Geest, de kracht, zijn uitwerking in ons leven zorgt dat je in
dat nieuwe verbond leeft.
Zodra je merkt van, ik wil die meer liefhebben, of ik wil meer evangeliseren, ik wil, ik wil,
ik wil.
Dat is heel vaak het teken van oude verbonden, maar de keuze van, Heilige Geest, help mij,
meer geduld, de Heilige Geest help mij .., te evangelische ..., Heilige Geest, help mij, dat
is Jezus, die door de Heilige Geest op aarde rondliep en de wet vervulde in zijn leven.
En zo leef je ook vanuit het nieuwe verbond, volgens mij, die Jezus, die nieuwe wijnzak,
waar die wijn in komt die dat tot leven brengt.
Wil jij ook leren leven als een volwassen kind van God en een daadkrachtig dienaar van
Koning Jezus?
Ga dan naar www.followthewind.nl en geef je snel op voor één van onze trainingen, of
nodig ons als kerk uit om onderwijs te komen geven.
Blijf ook op de hoogte van onze nieuwe podcast afleveringen, trainingen en andere activiteiten
door ons te volgen op onze socials.